Onze vereniging

In 2024 viert onze harmonie haar 125-jarig bestaan. Sinds haar oprichting in het jaar 1899 onderging onze harmonie heel wat wijzigingen en doorzwom ze vele waters. Het is dan ook het perfecte moment om de geschiedenis van onze mooie vereniging samen te vatten.

De geschiedenis van onze vereniging werd in het verleden reeds heel uitvoerig besproken in enkele mooie uitgaven, waaronder een uitgave van het 't Meiboompje in oktober 1989. We willen dan ook Pierre Vander Stichele heel hartelijk bedanken voor het documenteren van een groot stuk van de geschiedenis van onze mooie harmonie.

De eerste vermeldingen van de toen nog "Koorzangmaatschappij St.-Cecilia" gaan terug tot 1865, maar het is pas onder impuls van Gustave Royer dat alles in het werk werd gesteld om een eigen muziekvereniging op te richten. Dit gebeurde samen met zijn broer François Royer en Camiel Verschaete. De broers Royer konden het muziekmateriaal van een eerder ontbonden Kortrijkse muziekmaatschappij overnemen en wedijverden trouwens al jaren om in Gullegem een muziekvereniging op te starten. 

In 1899 werd dan ook via aanplakbrieven gezocht naar jongelingen tussen de 16 en 24 jaar om samen muziek aan te leren en zo een muziekmaatschappij op te richten.

De oproep was succesvol want tijdens de allereerste vergadering, die op 4 oktober 1899 in herberg 'De vlasbloem' plaatsvond, waren maar liefst 58 aanwezigen. Gezien de herberg 'De vlasbloem' dienst deed als lokaal van de brandweer en Gustave Royer in die tijd bevelhebber was van het Gullegems brandweerkorps, waren de banden tussen beide organisaties - zeker in de beginjaren - zeer hecht.

Muzieklessen waren in die tijd nog niet zo bereikbaar als nu het geval is, zo werd in eigen beheer driemaal per week muziekonderwijs georganiseerd. Deze muzieklessen werden onderwezen door Camiel Verschaete, die logischerwijs ook de eerste dirigent van de vereniging was.

In de eerste maanden na de eerste vergadering werd het instrumentpatrimonium verder uitgebreid en werden de eerste muziekwerken ingestudeerd. Op dat moment bestond het muziekkorps uit maar liefst 35 spelende leden en 5 slagwerkers. Op 17 juni 1900 werd ter gelegenheid van de H. Sacramentsprocessie de eerste officiële opstap opgevoerd.

In de daaropvolgende periode blijft de band tussen de muziekvereniging en het brandweerkorps zeer hecht. Dit is bijvoorbeeld af te leiden uit een gemeentelijke beslissing uit 1903 waar het brandweerkorps een nieuw uniform werd aangemeten. Op aandringen van Gustave Royer werd toen ook beslist om de muzikanten van hetzelfde uniform te voorzien.

In 1906 moest Camiel Verschaete, op bevel van de gemeentelijke overheid, het dirigentschap aan zich voorbij laten gaan. Hij werd opgevolgd door Jan Lagache uit Kortrijk.

Toen de vereniging enkele jaren later in financiële moeilijkheden kwam, werd in 1910 een beschermcomité opgericht die bestond uit negen bemiddelde sympathisanten. Gustave Royer werd hierbij aangeduid als eerste voorzitter van de vereniging.

Tijdens WO 1 werden de instrumenten overgebracht naar veiliger oorden en volgden enkele jaren zonder muziek. In de periode 1919 – 1920 werden, onder de impuls van het beschermcomité, weer pogingen ondernomen om de vereniging nieuw leven in te blazen. Camiel Verschaete werd opnieuw als dirigent aangeduid en met succes, want op het Ceciliafeest van 1922 telde de vereniging opnieuw 42 leden.

In 1921 overleed Gustave Royer en werd het voorzitterschap opgenomen door Leon Cardon.

Als gevolg van politieke onenigheid  vertrokken in die periode een aantal muzikanten. Toen werd de basis gelegd van de huidige Gullegemse fanfare 'Kunst Veredelt', die in het jaar 2021 haar 100 jarig bestaan mocht vieren.

In de jaren '30 is geweten dat de dirigent van de fanfare niet langer Camiel Verschaete, maar een man was die in de volksmond 'de koster van Wevelgem' werd genoemd. Hij werd omstreeks 1937 opgevolgd door Odiel Claerbout, die dirigent bleef tot aan het begin van WO 2.

Er is weinig gekend over de eerste jaren na WO 2. De toenmalige dirigent, Albert Depypere, kon rekenen op een muziekkorps van een veertigtal leden en bleef op post tot 1960. Tijdens die periode, meer bepaald op 17 september 1952, kreeg de fanfare St. Cecilia bij koninklijk schrijven de titel van Koninklijke Maatschappij toegekend.

Het jaar 1959 betekende eveneens de start van enkele jaarlijkse uitstappen. Het optreden dat, behoudens enkele uitzonderingen, jaarlijks op 21 juli doorging te Westende en Middelkerke bleef tot en met 2019 op de kalender staan. Het dagschema bleef al die jaren ongewijzigd, met het bijwonen van het Te deum om 11u, het opluisteren van de herdenking aan het monument van de gesneuvelden gevolgd door een wandelconcert. 

In 1961 werd Karel de Scheemaeker dirigent. Hij bleef op post tot 1964. Begin de jaren '60 was een moeilijke periode voor de vereniging. Het ledenaantal viel stelselmatig terug tot in 1964, wanneer de vereniging slechts een handvol muzikanten meer telde.

In 1965 stopte Leon Cardon na 47 jaren als voorzitter en werd benoemd als erevoorzitter. Emiel Rotsaert werd zijn opvolger en zou voorzitter blijven tot aan zijn dood in 1976.

In 1965 werd José Deryckere aangeduid als dirigent van de muziekmaatschappij. Onder zijn impuls sloten zich in de daaropvolgende jaren veel nieuwe muzikanten aan. In 1967 telde de vereniging opnieuw 49 muzikanten en was de jaarlijkse kalender gevuld met diverse concerten en uitstappen. In datzelfde jaar werd eveneens een meisjestrommelkorps opgestart, die in die tijd bestond uit 9 muzikanten.

De verandering zette zich ook door op muzikaal vlak, in 1970 werd de stap werd gezet naar een harmonie. Vanaf dat moment gaat de muziekmaatschappij door het leven als Koninklijke harmonie Sint Cecilia.

Na het overlijden van voorzitter Emiel Rotsaert in 1976 werd Albert Cools als nieuwe voorzitter aangeduid. In datzelfde jaar nam Edouard Mollie de leiding over het trommelkorps en promoveerde de harmonie naar de afdeling uitmuntendheid, een teken dat de harmonie muzikale stappen vooruit zette.

In 1983 werd Paul Vanackere als voormalig muzikant van de harmonie voorzitter van de harmonie. In 1984 werd het huidige repetitielokaal in de Poezelhoek te Gullegem in gebruik genomen. De allereerste repetitie van de harmonie ging door op 21 september 1984.

In de jaren '90 bleef de harmonie groeien. In 1997 telde de harmonie maar liefst 105 spelende leden en bestond het trommelkorps, nog steeds onder leiding van Edouard Mollie, uit 11 leden.

Ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan en ter herdenking van de bezieler van de harmonie, Gustave Royer, werd in 1997 het speciaal Royer-bier gebrouwen.

In 2003 gaf dirigent José Deryckere het dirigeerstokje door aan zijn schoondochter Lut Van Duffel. Lut is tot op vandaag nog altijd onze dirigent. Luc Lannoy volgde Paul Vanackere op als voorzitter in 2013 en bleef voorzitter tot 2014. Sedert 2014 is onze voorzitter Alex Vansteenkiste.

De harmonie speelde in 2016 een feestconcert met tal van koren in de Sint-Amanduskerk te Gullegem ter gelegenheid van "950 jaar Gullegem". De harmonie ging ook op uitwisseling met muziekverenigingen uit Nederland (Melick); Engeland (Windsor) en Duitsland (Bad Godesberg). In 2023 kwam de harmonie "De Voortgang" uit Neeroeteren (Belgisch Limburg) bij ons op bezoek.

2024 belooft een uniek feestjaar te worden met het optreden van Raymond van het Groenewoud op zaterdag 11 mei en het uniek koorconcert "The Armed Man" op zondag 10 november. 

We kijken met u samen vol ongeduld uit naar het Feestjaar "125 jaar Sint-Cecilia Gullegem". Tot binnenkort.